Mijn verzameling begint al heel wat jaartjes terug… ik denk dat mijn verzamelwoede (zoals ik het weleens noem) al zeker zo’n 12 jaar geleden begon met het welbekende verhaal van `de ketel op de kachel` deze strijkplank behoort ook tot de beginfase van mijn verzameling. Hij gaat dus al heel wat jaartjes mee een heeft dus ook verschillende fases van mijn verzameling doorstaan. Daar zo meteen meer over. En daarmee dus al dienst gedaan voor vele verschillende toepassingen. Hij heeft op het hilde gestaan met mijn 1e linnengoed verzameling en het strijkijzer dat ooit van mijn oma was. Hij stond ook als side strijk-table achter mijn bankstel, erg leuk met wat tijdschriften en een grote vaas of andere blikvanger… en jawel heeft zelfs al opgeklapt tegen de want gestaan. Momenteel als side-table in de slaapkamer waar hij mijn bruidsboeket en mijn geliefde western hoeden een plaatsje biedt tezamen met een dozijn oude kleerhangertjes die zeker gezien mogen worden, ze hangen aan de roedes van de strijkplank. Erg leuk en breed inzetbaar bleek deze toevallig vondst op een rommelmarkt die ik niet kon weerstaan… al wist ik nog niet wat ik ermee moest op dat moment… zo´n strijkfan ben ik niet 😉
Dat brengt me dan gelijk weer terug bij die verzamelwoede die verschillende fases kent. Iets dat de verzamelfases doorstaat heeft soms gewoon met toeval te maken of is het toch omdat het stiekem handig inzetbaar is op verschillende manieren of omdat ik het zo bijzonder item vindt. Toen ik net begon met brocante te verzamelen moest ik nog een beetje zoeken naar mijn stijl… aftasten en ontdekken. Ik kocht iets wat later toch niet bleek te volstaan of tegenviel. Dan moest ik dus op zoek naar iets nieuws… je snapt het vast al… al gauw leek mijn huis wel een museum. Toch maar weer iets opruimen… later zou ik daar dan wel weer eens spijt van kunnen krijgen.
Zo heb ik eens een set prachtige marmeren ornamenten gekocht, ook een toevallige koop. Ik wist ook hier zoals meestal niet wat ik ermee moest. De barokke lijst en het feit dat het een 2 luik was spraken me aan maar de kleur van de lijst “goud” was en is nog steeds niet mijn ding. Thuis vond ik het afschuwelijk bij mijn andere spullen. Maar het bleef een mooi 2 luik, dat nu aan weerskanten van de schouw van mijn schouders ook prijkt. En nu vele jaren later ga ik ze steeds meer waarderen… denk ik wel eens ooo wat zouden ze mooi staan op mijn slaapkamer. Inmiddels heb ik er 1 kunnen bemachtigen voor de webshop maar als ik er ooit nog eens 2 tegen kom dan kan ik het vast niet weerstaan. Dat zijn toch een soort van verschillende fases, je smaakt veranderd… of je ontdekt juist steeds beter wat je smaak is. Het hoort erbij zo gaat het… je doet wat weg soms ook met bijna pijn in ‘t hart maar toch ECHT spijt heb ik nooit want mijn huis en mijn verzameling blijven zo wel in beweging en groeien als het ware met me mee!
